Zo. dat was de laatste CD van Frank Zappa in het rijtje. Nu nog de Zwendeltones en twee CDs van ZZ Top, en mijn megalomane project is klaar.
Ik schat dat het bijna twee jaar geleden is geweest, ongetwijfeld tijdens een corona-lockdown, dat ik weer eens aan het werk was in mijn kleine huisje annex werkplek annex man cave, en dat ik dacht: weet je wat? Ik ga alle CDs in mijn mooie op maat gemaakte CD-kast eens van linksboven tot rechtsonder afspelen.
Dat betekende: op alfabetische volgorde – je was bibliothecaris of je was het niet, immers. Dus pakte ik de recente CD van AA & the Doctors uit de kast en stopte die in de CD-speler.
Ik ben niet altijd, en vaak zeer onregelmatig, in die man cave, en als er eens bezoek was, zette ik ook weleens een CD op die nog niet aan de beurt was, of al geweest, gewoon muziek die beter bij dat moment paste. Maar als ik dan weer eens een hele dag achter mijn computer zat, wat dingetjes te schrijven, de administratie deed of wat dan ook, kon ik de boekenlegger (beter: CD-legger) weer een aantal plekjes opschuiven. En vandaag dus voor het laatst: de hele platenkast afgespeeld!
Als je dat zo consciëntieus en systematisch doet, ondervind je onderweg van alles. Zo was er wekenlang alleen Elvis Costello te horen, omdat ik daar nu eenmaal echt alle platen van heb. Geen straf hoor.
Hetzelfde een paar maanden later bij Joe Jackson. Een hele week John Hiatt, dito Lucinda Williams, allemaal prima. Maar dan ontdek je opeens een plaat waarvan je niet (meer) wist dat je hem had… Frank Carillo and the Bandoleros? Diep nadenken… waarschijnlijk ooit gekregen van die andere Frank, vriend uit Breda.
Dan opeens een gebrande CD met zwartwit-gefotokopieerde hoes: Eilert Pilarm, de toondove Zweedse Elvis presely-imitator. Hoe kwam ik daar ook alweer aan?
En zo ging het maar door, langzaam maar gestaag, tot en met de afgelopen paar weken tjokvol herrie en onnavolgbare gekkigheid van Frank Zappa. (Gelukkig heb ik daar niet alles van, dan was ik nu kwijlend in een zorginstelling opgenomen geworden geweest.)
Leuk project, kortom!
Voor de scherpslijpers nog wat technische details:
- als ik weg moest, of er werd aangebeld, en de CD in de speler was nog niet helemaal afgespeeld, dan mocht ik de volgende keer de volgende CD uit het rek pakken;
- als er sprake was van een dubbel- of driedubbel-CD, dan hoefde ik maar 1 schijf te draaien;
- een paar meter verderop, in de boekenkast, staat nog een flink aantal CDs in afwijkende hoezen en boxsets, die niet in mijn customized designkast passen. Die ga ik tzt ook nog wel eens fijn draaien (Led Zeppelin! Tom Lehrer! Paul Weller! Stevie Wonder!).
- En dan heb ik ook nog een kast met LPs, maar die bewaar ik voor af en toe op een zondagmiddag (als je tijd hebt om elke twintig minuten naar de platenspeler te lopen en de LP om te draaien).
(En die geweldige Kinks-box op de CD-kast heb ik meteen bij aanschaf natuurlijk helemaal grijsgespeeld!)